Zaman zaman tazesinden ateşi yaktığım da olurdu hiç olmaz değil
Hani külsüz kızıl alevinde közünde pişerdi çayımız
Güzellik ister sevgiyle içilmeyi bekleyen
Ve arı suyun kavruk sesine ses verdim
Zamansız gelecek biliyorum dosta göre olsun
Karası sadece dışında kalsın
Aman iki gözüm iyisini demleyesin yüzümüz gülsün acımasın
İncesinde zarif cam bardağımız
Gözü kara şekersiz yağız yiğidimle başbaşa çay içeceğim dertleşip sadece ağlayacağım
Yıllardır hasretin eşiğinde kalbimiz buram buram tüttüler
Kirpiklerin yamacına ellerimle ektim
Özlemin duldasına kokusu çiçeği burnunda
Alnı açık damlası dizim dizim ışığı yanaşık
Sorgusuz sualsiz nehre yakın oturup çay eşliğinde
Sonunda varmışsın gibi ince iki camı doldurdum karşılıklı
Sessizce oturdum çay içtim belki de yokmuş sen…
Elife Ergan (Elifçe)
Kayıt Tarihi : 16.1.2019 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hasret ve özlem...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!