Sabahın ilk ışığına ulaşmak,
Zehirli hayatın tatlı cazibesi gibi değil mi?
O yeni şafağın puslu gülüşünde;
Gençlik rüyalarının ince çığlıklarını duymak,
Biz, artık solgun ve yorulmuş göçebe,
O bilinmez asya, kırmızı, acı tatlı ateşleri…
Armağanı olan o kısa ömürlü tutkuları…
Bizi çağırıyor, bir kez daha, ölümle yaşam arasında.
Kayıt Tarihi : 17.11.2025 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!