Kavramlar ve Söylemler... Şiiri - Ulvi Ziya

Şu âsi, mâvi topaç; nerelere gidiyor...?
Üstündeki haşerat, neye hizmet ediyor...?
Döndürene, ipine; kin ve nefret güdüyor...
Kavramları karışık, dil yalana alışık;
İçgüdüye: AŞK diyor, sekse: AŞK YAPMAK diyor...

Bulmuş bir karşı cinsi, ona sevgilim demiş...
Her tür mukaddesini; suya sellere vermiş...
Boyalı saçlarını sevda yoluna sermiş...
Sevgisi kuvvetlenmiş, buna da: TAPMAK diyor...

Parfümlü yapay çiçek; kökü yok, üstü kapsız...
Akbabanın gözdesi, koruyan ipsiz sapsız...
Gözü kanlı hep çalar, ona harcar hesapsız...
Harâmi, bu işe: ARKADAŞLIK YAPMAK diyor...

Kalantor fazla kurnaz; çok planda, yeri var...
Çok parası, çok evi ve garsoniyeri var...
Yeraltı dünyâsında epeyi değeri var...
Ayarttığı aftosla, keyfeder tenhâ yerde;
Bu tür eylemlerine: PİLİÇ KAPATMAK diyor...

Su gibi akar durur, içki; camdan, mideye...
Türlü etler, mezeler, istiflenir yedeğe...
Mestedici müzikle, gelir dudak dudağa...
Ve zaman unutulur, eros yolu tutulur;
Hedonistler:FELEKTEN gün / gece KAPMAK diyor...
Akıllılar, bu hâle: HAK YOLDAN SAPMAK diyor...

Medeniyet ilerler; gelişir silah, eylem...
Bozuldukça bozulur, dilde kavram ve söylem...
Toplu ölümler olur, çok kimse duymaz elem...
Uygarlığı hep geçer, rûhlardaki vahşîlik;
Hâli bilen, bu: BAŞA BELÂ ARAMAK diyor...
Bu gidişle: KIYÂMETE KALDI RAMAK diyor...