Kavlinden cay,benden cayma

KAVLİNDEN CAY,BENDEN CAYMA

İçimde çöl fırtınası,
Gözlerimde asırlar boyu hasret.
İlk hecesiydin dualarımın,
her günün son anı.
Uykusuz gecelerde at sürerdim hayaline,
Düşler yalvarırdı sana,
Sen…gelmezdin.

Yine gelmiyorsun,
Beklemelerim bin yıllık anlar,
Uçuk mavi umutlar doğurmuyor akşamlar,
Laciverdi eskisi gibi değil.
Ben eskisi gibi değilim,
Hiçbir şey değil.

Kurşun grisi her şey.
Rengini yitirmiş hazan goncaları,
Kelebekler siyah beyaz
Denizin mavisini çalmışlar,dağların dumanını,
anamın dualarını,alıp götürmüşler,
Gözlerimden yaşı çalmışlar.

Ya sen gelsen,
Ya da ecel.
Ama yine de bir akşam üstü sen gel.
Gelmem diyordun ya,
Unut gitsin,
Kavlinden cay,benden cayma,
Gel bir akşam üstü.

Bir tutam bahar kaldı çocukluğumdan
Yarısı yaşanmış,yarısı kış.
Ve gözyaşım oldun,nedir bu akış,
Nedir ağlamaların,
Feryadına tutunmak yüreğinin,
Şafağa doğru zaman.

Düş vurgunu geceler kaldı senden,
Şimdi kim kim için kalsın.
Kan çanağı gözlerim kime ağlasın,
Kime tutunsun sensizliğim.
Nasıl dayansın…
31.03.2006