Önsöz Şiiri - Kenan Kara

Sana çiçekler getiremedim
Sesim boğuktu
Seslenemedim
Yadsımadın oysa
Yüzüme bakmadın
Kalbin hiç hızlı atmadı
Yan yana asılı duran iki kelimeden farksızdı
Tesadüfen kayda alınmış bir tebessüm
Sondan okunmaya başlanmış
Sarı yapraklı bir kitap
Her yere mutsuzluk taşıyan elçi
Yoktu işte
Her ne ise mazereti
Özneden geçilmişti
Kudret ağacı gölgesinde

Yanımdan geçip gittin
Düşman topraklarında gezinir gibiydin
Adımların bile hızlıydı
Bir kitabın önsözüne ekledim
Bu rastlantısal karşılaşmayı
İki eşsiz soğuk kelimeyle
Yıllarca bekleyemezdin
Senin ufkun
Boğulduğum sulara ne zaman ulaşır
“Sabır” bir kelam değilse, nedir senin için
Yaşamak diye avunduğumuz şey nedir
Bunca kandan, irinden et yığınları arasında