Kavim göçleri Şiiri - Orkun Aydın

Kavim göçleri gibi, bir yalnızlığın
Üstünden binlerce
Yaşam
Sevda ve
Hasretlikler geçti
Adını yitirmedi hala
Kavmimin soyu
Yüreğimin devamı sevdan

Martı çığlıkları anlatıyordu kimsesizliğimi
İstanbul’ u saran baharla birlikte
İsleniyordu yüreğim
Saçların
Nakış nakış işliyordu rüzgara,
dağınık gelen med-cezirle
Yalnızlığımı
Kör bir gezginin seyir defterinde geçiyor adım

Omuzlarımdan bastırıyordu şehir
Yeni bir tat arıyordu bende
Bense;
Yırtılırken gece çığlığımla
dönemedim
Kendimi sana adadım....