Kavim cenazemi kaldırmadan gel…

Aşık olmak suçmuş kırıldı heves
Konuğun ağırlar bedende kafes
Gün geçmez tükenir sayılı nefes
…Ecelim canıma saldırmadan gel.

İnsan yazgısına boynun bükecek
Ruhuma pençesin takıp çekecek
Ocağım sönmüştür incir dikecek
…Azrail kolunu daldırmadan gel.

Tabut önce, malûm taşa konacak
Ehli İslâm saflar tutup duracak
Nasıl bilirdiniz tekmil soracak
…İmam namazımı kıldırmadan gel.

Yüzüme bakmayan safta yarışır
Selâma yüksünen omzunda taşır
Ölümden kaçış yok her an tanışır
…Müezzin selam’ı verdirmeden gel.

Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Mümkünü olsaydı sevenler salmaz
Göçenler dönmüyor akıllar almaz
…Kavim cenazemi kaldırmadan gel.

Uzaktan görenler mutludur sandı
Alem bilmez Ceyhan nasıl dayandı
Tek bildiğim, vebal alanlar yandı
…Mezarımı toprak doldurmadan gel.

Çukurova/2014