İnsan bilginin eşiğinde debelenip duruyor
Köprüler kalkıyor akşam vakitleri, işçiler evlerine dönüyor
Yorgunluk boylu boyuna geçiyor bir şehre
Bir şehir bir insanı en çok sevdiği vakitte yoruyor
Büyüdükçe anlaşılıyor anneler, babalar
Büyüdükçe netleşiyor yapay mutluluklar, sahte ışıklar
İnsan kanıyor en sevdiğine, en sevdiğince
güneşin tersine git
sol tarafından kalkmış bir taze
sabah bulunsun yanında
Kent! gümüş kanatlı melek
yalancı düşler uyuyor olsun
Devamını Oku
sol tarafından kalkmış bir taze
sabah bulunsun yanında
Kent! gümüş kanatlı melek
yalancı düşler uyuyor olsun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta