Kavgam var hayatla,
Yediğim yumrukların hepsini tanıyorum,
Küçücük elleriyle çocukluğum tokatlıyor yüreğimi.
Gençliğim, ergenlik düşlerini ve kavgalarının acımasızlığını taşıyor tenime
Kavgam var hayatla,
Yediğim tüm yumruklar birer akraba..
Acemi bir sevişmenin morlukları gibi tenimdeki halkalar,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
'hayat' dedim yürüdü pencereye ve baktı bana..oysa kavga edecektim onunla...renklerimin hesabını soracaktım...sonra bakakaldık birbirimize..anladık aşınayız yüzlerimize...kavgan olsada hala içindesin onun ve henüz doğurmadı seni... yüreğine sağlık.
Ic celiski esastir daima...
kendi icindeki savasi kazaninca insan, degisir her seyin rengi...
Güzel bir anlatim, kutlarim...
Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta