Ben her duygulandığımda kendi duygusuzluğumla vuruşan, Kendi yüzümde ki yansımasında aynalara bakarak hiç bir beynin aklına gelmeyecek sorulara cevap arayıp da bu bastonlu gençliğini tenha bir köşeye sıkıştıran,
Çok emin güvensizlikler içinde uyku sorunu yaşayan
Kimsesiz bir savaşçı olup geldim kendi üzerime...
Vuruyorum sabahlara kadar suretime.....
Hep kendi tokatlarımda kızardı yüzüm.
Belki de bu yüzdendir hiç bitmeyen hüznüm
Kayıt Tarihi : 24.4.2013 04:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!