Kavgalıyım Şiiri - Burak Günaydın

Sus demeyin bana sakın, susmam, susamam ben,
Konuşanın ağzını büzenle kavgalıyım.
Domuzlar doysun diye milletimi sömüren,
Açlığa mahkûm eden düzenle kavgalıyım.

Uyan ey ahmak uyan! ‘Sus sus’ nereye kadar?
Etmiyor mu seni hiç bu konu, alakadar?
Susturanla kavgalı, düşman olduğum kadar,
Susanla da bilhassa, özenle kavgalıyım.

Eğer kabul etmekse yenilmeyi, niyetin,
Bil ki kabul ettiğin şey kendi kıyametin,
Her ne kadar olsa da yollar zorlu ve çetin,
Mücadeleden yılıp, bezenle kavgalıyım.

Çakallar kuzu postu bile giymiyor artık,
Koyunlar kasabını kendi seçiyor artık,
Hatta bıçağı bile kendi biliyor artık,
Yine de derisini yüzenle kavgalıyım.

Kümeste besliyorlar tilkinin yavrusunu,
Bilin ki dost edinip, insanın uğrusunu,
Ayırt edemeyerek eğriden doğrusunu,
Adam diyerek itle gezenle kavgalıyım.

01.11.2021