Kavgalar Hatırına Şiiri - Alişan Satılmış

Sonunda ... Kendi haritamızın sürgünlüğünde
Kırık kalpli hüzünlerle gördük yüzümüzü
Aldırmazlığımız benzemiyordu
Geçmiş zaman kayıtsızlıklarına
Daralmış eksenler gibi kuraktı her yanımız
Bir o kadar umrumuzdaydı her şey!
Yenilmişliğimiz utanç verici olsa da
Ağıtlar çağrısı...Uzak yaşlanmışlıklarımızı
Genç kılıyordu...
Ağarmış saç ve sakallarımıza inat
Sorgucular hikayatında...
Malatya zindanlarında puslu cesetlerimiz
Ardıl sancılarla...İki büklüm boy verişinde,
Bu dünyalı iskeletlerimizin resmi
Her ne kadar yitik zikirler barındırsa da
'Adam'
Ne kadar yaşanmışsa o kadar, acı yüklü
Bir coğrafyanın...Sürgün kırgınlıklarında anlamlar
Barındıran kederli duyguların işaret çizgilerini taşıyordu suratında. Yani, suratı Asyalı bir ozan merhabası gibiydi. Herkesin okuyacağı ve kendinden bir şeyler bulabileceği ilk
kabahat!
Kavgaya dair. Yenik, yitik, utangaç, suskun...
Ve kız sonra yenenlerle nikahlandı
Öyle ya kimin yenilmişe tahammülü olurdu?
Hiçte tekin değilken kalbimiz
O ... Kavgalar hatırına... Bir başına yaşamak
Unutmak gibi solgun tek renk, yılgın insanların davetkar baharında.