Kerbelâ’ya dönse de günler birer birer
yakıp kavursa da bağrımızı çöl ayazı
sevinçler büyüyor kavgalar büyüdükçe
ve âsi bir tay gibi şahlanıyor içimizde.
Sevda bir yanda büyüyor, zulüm bir yanda
öylece akıp gidiyor günler aylar ve yıllar
ürperiyor yüreğimizde anılarla acılar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şimdi bir yol ayrımındayız
çekip gitmiştir nice dostlar ama yalnız değiliz
binlerce ışık fışkırıyor direniş günlerinden
sarıp sarmalıyor umudu, aşkı ve dünyayı
suların akışı, günlerin doğuşu
ve sevdanın gül yüzü
yeni baştan kaleme almaktadır tarihimizi.
Yüreğinize sağlık üstat. Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta