Kavgada Umut Şiiri - Sema Gülser Keser

Gece saplarken oklarını Güneş'e seni düşünürüm.
Seni
Sevdanı
inançlarını...
Tek yaşanan yalnızlığı,çok yaşanan acıları,
Sıcak ekmek gibi yalnızlığı paylaştığımızı.
Ardından,
yalnız olmadığımızı anlayışımızı.
Sevdayla devinen yüreğimi,
İçimdeki kızılderili isyanını,
başkaldırışımı,kavgamı düşünürüm.
Tutamadığım gözyaşlarımı,öfkeme yanilişimi,
sevdadan deliye dönüşümü,
yüreğimde açılan kraterleri düşünürüm.
Gün batar gece kasırga gibi gelir,
Ardında sararmış rüyalar bırakır...
Yanar kimliğim kaybettiklerimi düşünürüm.
Gecenin ayazıyla irkilirim,ayağıma dolanır umutlarım
Ellerim arar ellerini,gece sokulur bedenime,
Güneş'in karanlığı yırtışını düşünürüm.
Ay tutulur,
Yıldızlar kayıp...
Sessizlik çoğalır usumda,yalın gülüşünü düşünürüm.
Sokak lambaları yanar geceye inat
Direnir karanlığa caddeler
Bitmeyen sevdamı düşünürüm.
Her sokak lambasında sağaltırım umudu
Güne dokunmak için,seni düşünürüm...

26.11.2000 S.G.KESER