Kavgacı Güzel Şiiri - Hakan Şarkdemir

“Hoşça kal türkülerim,
çok zahmet verdim sana.
Hiç iştahı yoksa da bu güleç iskeletin
bezdirdi seni artık
tükenmez istekleri,
avunur diye senle
üşümüş kemikleri.

“Ah benim türkülerim,
ardımda mangalarım,
budanmış hevesleri,
serseriler, çirkinler, bakımsızlar üstelik
eğilmişler kırbana
susamışlar ama çok,
-merhamet et onlara.

“İmkân yok türkülerim,
dil dökmen de boşuna;
sonu gelir mi hiç o çileli günlerinin.
Anlamaz ki hiçbiri,
bilemez çektiğini
ağırlarken bunca yıl
onları meskeninde.

“Haklısın türkülerim,
ne kadar kızsan bana.
Sözüm geçmez oysa; hiç
um’runda mı beylerin.
Çevirmişler sofranı,
yağmalanmış hatıran.
Yorulmuşlar ama çok,
-merhamet et onlara.

“Yok benim türkülerim,
söz versem de boşuna.
Bugün hoşça kal derim,
yarın cayar gelirim.
Sakın kınama beni!
Bir tek geçimsizliğin,
sığınılacak başka
evim yoktur ki benim.