Kavga Şiiri - Hasan Ejderha

Yırtık tuğlalardan elbise olmaz
Öcünü komaz ayıda arılar
Tek hedefe inanan
Bin gözde bir göz, bir gözde bin göz parlar
Duvarlar gözü yaptığı pencerelerle
Uzakları kovalar
Yollar uzar gidenlerle
Göklerde yanar en büyük ateş
Ve ışığı gelir yere.

Ensesi kalın bir şapkanın
Kemikler çatırdar
Torba yırtık, kemik dökülecek
Nesnel kalabalıklara kargalar üşecek
Düşecek sahibi olduğu yıldız
Bir kız, çığlıklarla
Karlara saplanmış gölgesini sökecek.

Kırar zincirini esaret
Sabret ve dua et
Bir atın yokuşlara tırmanışında
Islık çalar ekin ve ten gevrer
Her yer kararır birden
Bütün aynalar çatlar karşımda
Bakışında sonsuzluk
Baki değil insanın
Vermez hakkımı şapkalar
Dönmeyen kervancı eşleri
Saçlarını yolar
Dolar zümrüt gözlere
Denizleri besleyen ırmaklar.

Ölü evlerinde dualı sofralar
Düğünlerde de sofralar var
Duvar dibinde şiltesine kıvrılmış ihtiyar
Dualı sofraların hayalini kurar.