Kavga Şiiri - Göksel Doğru

Bir insan,
Yaşarken yaşayamadıkları
Konuşurken söyleyemedikleri
Çoğaldıkça
Kalem düşer önce eline
Sonra önüne bir kağıt,

İlk olarak yazdığı:
“Ben seni hep sevdim
Sen beni hiç sevdin...”

Sonraki günler geceler
Her gün biraz daha artar
Yaşanamamışlar
Ve söylenememişler

Basit dörtlükler yavaşça
Bırakır yerini
Anlaşılmazlıklarla dolu
Satırlarca satırlara
Öyle bir an gelir ki
Kağıt yakmak ister kendini
Kalem, silmek bütün yazdıklarını

Bir kalem ve kağıdın gölgesinde
Böyle sürer gider
Bir şairin yaşam kavgası...

(Kasım 2002, İzmir)