kan beynime değil;
soframa sıçradığı için bu kavga.
bölüştüğüm lokmamın
masumiyetine muhalefet edenlere bu kin.
sayısal rakamlarla ifade edilemeyecek kadar
savuracağım küfrümü kardeşliğimizi kanatanlara.
yaşatılacak bu dava bileklerde
yüreklerde..
ve bir de
namlunun ucunda yeşeren çiçeklerde
Kayıt Tarihi : 20.9.2007 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğinize emeğinize sağlık
ve bir de benden
Kavgaya Davet
Sabahtan akşama bir sancı devri.
Dindirecek bir kuvvet yok elimde.
Ne bir Musa asası.
Ne körlere İsa şifası.
Koruyup kollayanım.
Kol-kanat gerenim üstüme.
Yokluk kavramının yittiği sırda.
Ve daha binlercesi.
Samanyolu’nun ıslak bir yorgan hissi.
Yine üstüme,
Yine avuntu.
Beni nasıl kandırabilir ki şaşarım.
Şaşarım
Ve incelirim soluksuz anımda.
En son nefes vaktimi ağırlayan lahzayı
Tutarım sımsıkı.
Akrep gömecine işlemişim kanımı.
Kırmızı-kırmızı, bir azametli yıldızı.
Ayva sarısı baharlarına.
Küflü zemherilerine.
Soğan diken gelinlerin arıklarına.
Böyle olurdu akşam.
En umutsuz anımda çöker yanı başıma.
Ayartırdı umutlarımı.
Edemezdim düşünmeden intiharı.
Vurabilseydim keşke.
Üstüme katmer-katmer yağan karanlığı.
Soluğumu çekip.
İlk hayat imgelerini verebilseydim.
Yeniden ve yeniden.
Aynı yaşamı binlerce kez.
Koşabilseydim dağların kuytularında.
Sevincim yırtılıncaya,
Kurşun çığlıma asılıncaya dek.
Geceyi bir kurşun götürür.
Yaşamla soluk soluğa sevişmelerin yorgunluğu.
Dizlerime iner akşam olunca.
Yana-döne bir cigara izmariti bulabilsem.
yahut ellerini.
Ve uzanması düşlerimin.
Ellerimin ellerine alargası.
Durdurabilsem olası bir depremi.
Tüm kavramların yittiği sıra erebilsem.
Künyemi elden ele dağıtan.
Yoz medeniyeti harap karşımda.
Yine arsızca.
Işkın verir ihanetin onulmaz hıncı.
Çıkarırım yüreğimi.
Döverek göğsümü.
Verebilsem kayıtsız.
Şehirler, bir intiharın mihnetinde.
Gelip durdu karşımda.
Haraç mezat satılır umutlarım.
Hangisine yanayım.
Ve sanki.
Tılsımında yitirilmiş iyinin ve doğrunun adı.
Çıkarın, korku kılıfını yırtan.
Avam aç, avam susuz.
Çatal yüreklim.
Doruklar,
Ona çıkma cesareti gösterenlerindir kuşkusuz.
TÜM YORUMLAR (4)