Kavga Şiiri - Ecrin Berra Ertürk

Yumruklarımın hiçbiri sebepsiz değildi.
Zarar gördüm ki, zarar verdim.
Ve inanın bana, kimseden güçlü değilim.

Biliyorum,
Susmayacaktı elimi kaldırınca
Çocukların ağlama sesleri.
Fakat ya tenine geçecekti tırnaklarım.
Ya da kendi kafamı tokatlayacaktım.

Dişlerimi en çok sıktığım anda
Yakalandım.
Çocuktu karşımdaki,
Ama küçümsenemez kuvveti.
Ben gözlerimin akını yitirmişken,
Gizlenemiyordu onun sinsiliği.

Size göre saf ve temiz,
Sadece banaydı öfkesi.

İçiniz rahat edecekse,
Evet edepsizim.
Hepinizinkini geçer terbiyesizliğim.

Ve renk körüyseniz,
Mavi değil,
Kıpkırmızı,
Kan içinde ellerim.
Mürekkep değil,
Eminim.