Tozpembe yaşamıyorum hayati
Yanı başında kavgalar, silahlar
Geceleri ölüm korkusu
Geceleri göz yaşına basık kabuslar
Sabahları her veda acı
Annem lastik kalbine yama yapar
Tütün bulursa onu sarar
Yoksa -ki genelde yoktur- anılarını yakar
Annemin kalbi dünyaya bağışlanmıştır
Babam her erken uyuduğunda
Ağrıyan kalbine perdeleri çeker
Sorsan, özlemler bile mutlu
Oysa ben
Fark etmem yine de üstümüzde ki
İflah olmaz kaderi
Daha çok, daha çok, daha..
Diye diye yürütülen bu nahoş yükü
Bilmem kimler pay etmiş aralarında
Dizime yatırıyorum gölgeleri
Kavgalar az aşaağımızı merkezler
Herkes eşit ölür bu döngüde
Bilmem babam ne der
Kardeş diye bağırsam meydanlarda
Kime isyanı basar
Yaşayan vardır elbet
Ama en fazla ölüler galiptir
Giden sarınır dikenli, çakıllı yollara
Serer üstüne dünyalık yerini
Taziye için sembolik fatihalar
Ve son
Bir hikayeye daha yazılan
Mavili Şiirler
Kayıt Tarihi : 25.7.2020 00:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!