Bir akşam karanlığında
Kalbimi söktüler yerinden
Aynada kendini aslan gören
Sinsi çakallar gibiydi hepside
Kulakları sağırdı gözleri kör
Issız sokaklarda yankılandı feryadım
Canhavliyle kurtulmaya çalıştım
Her seferinde düştüm yerlere
Bir akşam karanlığında
Kalbimi sökütüler yerinden
Ay ışığı görüyordu
Kanayan bedenimi
Yer ağlıyordu
Gök ağlıyordu
Ciğerim yaniyordu
Eskişehir di
Bir fırının önüydü
Ara sokağa daldilar
Başıboş hayvan gibiydiler
Kana susamıştılar
Bir akşam karanlığında
Kalbimi söktüler yerinden
Kayıt Tarihi : 15.6.2019 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!