Dünya’yı hep akvaryuma benzetirdim
Hem de kavanoz dipli akvaryuma
Birilerininde hep bizi seyrettiğini düşlerdim
Ve…………
Her günah işlediğimde
Yukarı bakar
Yüzüm kızarırdı
Ama
Kendimide alıkoyamazdım günah işlemekten..
Zaman geçtikçe
Her yukarı bakışımda gülümsemeye başlamıştım
Neden mi?
Ar damarım yırtılmış
Seyredilmenin isyanına inat
Tüm çıplaklığımı sunmuştum onlara..
Kendimi…
Prometeusun ateşi
Herkülün yüküyle
Kavanoz dipli dünyaya
İnat
01.01.2006
Turgay YILDIRIM
Kayıt Tarihi : 30.1.2006 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!