Gün geldi hüsrana ben de uğradım,
Ömrümüzün sonu geldi Kavaklık.
Sofranda göz yaşı döktüm ağladım,
Acılar sinemi deldi Kavaklık.
Billur suyun bir aleme yeterdi,
Kucağında telli sazlar öterdi.
Bahar günü mor çiçekler biterdi,
Gül yerine diken doldu Kavaklık.
Gazi Şehri sana en sadık yardı,
Şimdi etrafını binalar sardı.
Benimde bir güzel Feride’m vardı,
Kızıl kan içinde öldü Kavaklık.
Ayaz’ım üzülme kötü gününe,
Bütün günler imrendirir dününe.
Gül dikilmiş senin Altın Çim’ine,
Benim için olan oldu Kavaklık.
YÖRE DERGİSİ
YIL:2 SAYI:5 ŞUBAT 1991
Kayıt Tarihi : 7.7.2006 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kavaklık, Gaziantep'te bir piknik alanıdır. Feride ise trafik kazasında ölen kızımdır.
TÜM YORUMLAR (2)