Kavakların altındaydım
Kurumuş dereye nasip oldum
Güneş çekildi aradan
Toprağa nasip oldum
Çocuk parkı vardı kavakların karşısında
Park da iki çocuk
Gök sessiz çocuklar sessiz
Ben yapraklara nasip oldum
Karınca tuttu elimden rüzgar sarıldı
Kuşlar ötüşmeden kanat çırptı
Onca kalabalığa rağmen
Bırakmadı beni yalnızlık
Ben yalnızlığa nasip oldum.
Kayıt Tarihi : 10.11.2025 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!