Ben bir kavak ağacı
Islık çalıyorum göğün altında
Ben bir kavak ağcı, sense rüzgarsın
Ilık mırıltılarını katıyorsun ıslığıma.
Ve zaman ayrılık rengine boyuyor beni
Toprağa döküyorum gözyaşımı yaprak yaprak
Dallarım kuru, sense o dalların sağnak yağmuru.
Ve zaman ölüm rengine boyuyor beni
Giyecekken üstüme kardan kefeni,
Sen hayat öpücükleri konduran bir kış güneşi.
Birbirine giriyor zaman
Yağmur sesi, rüzgar fısıltısı,
Uğultusu karın ve
Kavağın ıslığı...
Kayıt Tarihi : 3.1.2004 18:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!