Kavak Sesleri... Şiiri - Talat Özgen

yalnızlığın kollarında kavak sesleri
yaralar depreşseler de ne fayda
kahra bol kepçe koy be umut
dert hanesi tek çaresi,

inim inim inleyen bir zaman
gözleri ama desen ne fayda
güller/i çoktan çöle mahkum edilmiş
yağdır mevlam su şu boşluğa,

kalabalıkların gürültüsü bir alem
nağmeleri aramak ne fayda
boşboğazlık boğaza kadar fitil
bir tek çakmaya bakar o kadar,

son pişmanlık keşkelerde firar
geri bakmakta acep ne fayda
eller hep nafileye hicaz
kulağa hoş gelmesi bir muamma,

sessizliği deliyor gibi bir şeyler
kulak vermek neyime ne fayda
ufak ufak yüzümde bir tebessüm
kim bile bilir ki kim geldi şimdi aklıma...

* Berlin,05.10.2018 *