Sonbaharda kavak ağacı yaprağını döker.Sanki hiç gücü kalmamış,
rüzgar her estikçe sayısızca yapraklarını yere savuruyor.Bazen güçsüzlük
ne kötü diye düşünüyor insan.Yaşamak için güçlü olmak gerekir.Fakat güçü
kötüye değil güzelliklere kullanmak lazım.
Oysa ilkbahar gelince kavak ağacı yapraklarını yeniden gövdesinden
gösteriyor.Birde artısı var.Kavak ağacı mevsimin gelmesinden dolayı
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta