Ovada birkaç cılız kavak ağacı,
Çorak toprağın üzerinde.....
Yalnızlığının hüznünü yaşıyor,
Sonbahar sabahında...
Aklar düşmüş incecik dallarına;
Sabahın ayazında...
Tıpkı benim saçlarım gibi....
Ovada birkaç cılız kavak ağacı,
Erken büyümüş.
Anlayamamış
Sonbahar sabahının ayazında,
Dallarına kırağı ineceğini...
Karakışta düşlerimin buz tutması gibi;
Bir dağ başı masalında...
Birkaç cılız kavak ağacı,
Ovanın ortasında
Çorak toprağın üzerinde...
Etrafını çepeçevre dikenler çevirmiş yalnızca.
Belli ki yalnızlığını yaşayarak
Çilesini dolduruyor;
Benim gibi....
Kayıt Tarihi : 21.9.2006 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!