Ben bir kavak ağacıyım,
Ülkemin herhangi bir köşesinde.
İzmir’in Çeşmesi’nde,
Veya Uşak’ın Eşmesi’nde.
Ne meyvem vardır yenecek,
Ne gölgem vardır sinecek,
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta