Kavak Şiiri - Yıldıray Pilint

Bunca yıl,
Bir kadının şefkat dolu,
Bakışlarında aradım huzuru...
Sonra;
Sonra farkettimki...
Bir kuşun yüreğindeymiş huzur.
Serin bir suda,atılan birkaç kulaçta,
Ve kavakların rüzgarda;
Oynayan yapraklarında...
Zaten şefkatte yokmuş kadınlarda,
Acımasız soğuk putlara dönmüşler...
Muhabbet kuşumdan daha sevgi dolu,
Öpememişler beni,
Yargılamadan
Olduğum gibi sevememişler,
Elleriyle okşarken saçlarımı
Yetersizliğimi
Yüzüme vurmadan duramamışlar...
Herşeye yeten yürekleri varya zaten.
Korkak bi çare,
Şimdi kuşumun pençeleri,
Dolaşırken saçlarımın arasında,
Ve dudaklarımın arasından;
Yiyorken yemini...
Kuşum.
Bana ihanet etme
Planı yapmıyor,
Ve kavak hışırdatıyor yapraklarını,
Hesapsız kitapsız benim için...
Su beni değiştirmeye çalışmıyor
Neysem o da o oluyor...