Kav Çakmak Şiiri - Hasan Okursoy

Sen gidince
Akan yatağında
Kim kapar gözlerini?
En sonunda
Ulaşırsın denize
Gün akşamı

Üstünde bir dut ağacı
Yapış yapış olur ellerin
Yırtılmaz bir türlü ikindi
Kalır yalnızlığında
Artık yol günlüklerini at çöpe
Çocuk ellerini ısıtmaz cebinde

Bu ayrılık hiç birine benzemez
Alnını dayadığın duvar
Yıkılır sesinde
Ankara ikindi yağmurları da
Artık seni serinletmez
Kalırsın sessizliğinde

Nereden nereye
Bir kav çakmak
Sorsan şimdi
Kimse bilmez
Bulunsa da yelek cebinde

Unuttun derken gelir aklına
Bir gümüş lira
Bir sarı yirmi beşlik
Bir halkalı şeker
Dağılır ağzında

Çoktan gitti göçmen kuşlar
Göklere bakıp durma
Doğduğun günden beri
Ölüm pusuda
Şimdi uyursun koynunda