Katyusha Şiiri - Muhsin Doğru 2

Sessizliğe hasretim
Şımarıklığın kıyısından çekildim.
Zihnimdeki füze sesleriyle
Doğanın rengini def ettim.
Aşıkların mutlu sonlu masallarını,
Cambazların kalplerine verdim.

Ardı ardına füzeler havalanıyor
Beynimde yankılanıyor Katyusha
Gece yarısı Stalin konuşuyor
Nerval canlanıyor sokak lambasında.
Sembolizm doruğundadır..
Aynalar işlevsiz olur.
Gel dolunay,
Senin ışığının kundağında hazırım
Ne bir rüyam kaldı ne bir masalım
Kusursuz sancılarından ver bana.
Ölümde ya da yeni bir yaşamda.
In un'altra Vita !

Katyusha sesine herkes yabancı
Herkesin kalbinde ıssız ölüm
Bana barışı emreder.
Bir elinde kılıç diğerinde tutar çiçeği
Her an solacaktır çiçek,
Aniden kana bulanacak yemini..

Sancılar basıyor bu gece.
Bugün bu şekilde gelir ölüm
Yarın başka bir şekilde.
Herkes avukat,
Kendi hukukunun kölesi.
Herkes bilge
Kendi dininin peygamberi.
Bu tiyatro rafa kalktı
Tek coşkum katyusha füzesi.