Kattıktan Sonra Şiiri - Yusuf Şeker

Anlarsın bir gün güneşin kıymetini
Sabah doğup akşam battıktan sonra.
Karıncaya yüklersin tüm servetini,
Gözünü toprağa diktikten sonra.

Sahibi olmayanın gölgesi olmaz,
Gençlik giderse geriye dönmez.
Kısacık ömre akıl, fikir sır ermez,
Taş yastığa baş koyduktan sonra.

Gece bir örtüdür, kimse göremez,
Kulların duası geriye dönmez.
Haram mal insana huzur da vermez,
Eldeki helale kattıktan sonra.

Nasıl yaşadıysan öyle bilinir,
Gün gelir ki namın, şanın silinir.
Ömür hayalle biter, gerçeği gelir
Yaş toprağı üstüne çektikten sonra.

Gün güzelliğini bulutlar gizler,
Yıldızlar ağlar, gam dolu ay hüzünler.
Melek gelsin diye yâr sin de bekler,
Üzerine sular döktükten sonra

Bir terazi kurulur, tartılır canlar,
Herkes ektiğini biçer, her yan yanar.
Ne makam kalır ne de büyük unvanlar,
Hesap günü defter açtıktan sonra.

Bir terazi kurulur, tartılır canlar,
Herkes ektiğini biçer, her yan yanar.
Ne makam kalır ne de büyük unvanlar,
Hesap günü defter açtıktan sonra.

Ne gurur kalır ne kibir, ne öfke,
Hüküm yazılırsa alınan nefse.
Diller susar, kalpler döner bir seske,
Mahşer günü sırlar saçtıktan sonra.

Bir nefeslik ömür sanma ebedî,
Gelip geçicidir mal da, mededî.
Kapanır her kapı, susar her tedî,
Ecel alnına yazdıktan sonra.

Toprak dile gelir, susmaz o zaman,
Hak ile bâtılı ayırır her an.
Ne hile yürür ne de yalan beyan,
Mizan teraziyi astıktan sonra.

YUSUF ŞEKER