Binlerce ay olsa, gökte parlayan,
Gene de güneşten alır ışığı,
Anlamaz; sırrına bakıp varmayan,
Verse de eksilmez korur ışığı.
Kalplere aynadır mahbuba dönük,
Karanlık, aydınlık arası bölük,
Güneşte suç olmaz aynalar sönük,
Arayan geceler bulur ışığı.
Bir şems-i tabandır, ücret istemez,
Nurunu neşreder, tükendi demez,
Ay görür, güneşi, gece göremez,
Bir ayna olur da vurur ışığı.
Ay tutup güneşle biraz görüşmüş,
Güllere önceden katreler düşmüş,
Her biri parlayıp nura bürünmüş,
Bu yüzden bahçede durur ışığı.
İzmit
17.02.201
Kayıt Tarihi : 18.2.2013 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yer, gök sarsıldığı zaman
İnsanlar, hayvanlar havada uçuştuğu zaman
Işık kaybolacak
Yeni bir dünya kurulacak
İnsanlara sorulacak
Güllere önceden katreler düşmüş,
Her biri parlayıp nura bürünmüş,
Bu yüzden bahçede durur ışığı.
Güzel, anlam içeren dizeler. Yürekten kutluyorum efendim. Sevgiyle...
Ayıdındalık sağlayan çok önemli ve nesnel ,değişmeyecek gerçekler ve onlarla ilintili algılar vardı şiirde.Sezdirmeli yapı içinde ,neleri ıskaladığımıza dönük algılardı bunlar.
Gerçek güzelliğin kaynağının nerede olduğunu anımsatan bu güzel şiirinizden dolayı kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Bir ayna olur da vurur ışığı./
Bedri hocam ne güzel anlatmışsınız 'katre' nin anlamını, harikaydı.. kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (20)