Katrei Kadir Şiirleri - Şair Katrei Kadir

Biraz önce bir şarkı dinledim içinde ayrılık geçti;
Neden bilmiyorum ama aklımdan da birden sen geçtin;
Belki de şu an bende senin aklından geçiyorum karşılıksız sevdiğim bir pembe rüyadan;
Yada bir ağaca yaslanmışım ki ona duyduğum sevgi koca bir çınar gibi;
O kadar güven veriyorsun ki bana,
Sanki hiç yıkılmayacak en kuvvetli rüzgarlara bile beraber göğüs gerecek gibi

kimse bilemez yarın ne olacağını
kiminle küsüp kiminle barışacağını
belkide yıllardır görmediklerinle karşılaşacağını
hayat bir sürpriz yapacak belki sana
hiç beklemediğin bir anda
yada en mutlu olduğun anı yaşayacaksın hayatında

Senin yokluğunda ne yapsam diye düşünüyorum her an.
Aklıma senden başka birşey gelmiyor inan.
Ne yapsam senin boşluğunu unutmak için.
Hiçbiri yaralarıma merhem,derdime derman olmuyor senin gibi.
Nasıl bir özlem bu allahım nasıl?
Hiçbirşey yokki yapacak seni düşünmekten başka.

insan unutmamalı giderken arkada buraktıklarını,
arayıp sormalı bazen nerdeler nasıllar diye;
merak eder çünkü buraktıkları;
nerde nasıl diye…

Sana şiirler yazma istiyorum sensizlikten yakınan şarkılar söylemek geliyor içimden umut dolu ve nefes almak her iç çekişimde senli yarınlara hayaller kuran ben seni istiyorum aslında beni çok seven…

senin bu sessizliğin sebebim olacak benim
sevdiğini neden söylemiyorsun diye kahroluyorum
'neden' diye ölüyorum her gece sensizliğinde
ve sebebini bilmediğim belirsiz bir titremeyle uyanıyorum artık sabahları
ama artık bu sessizlik sevmiyor diyordu bana
artık seni sevmiyor diye haykırıyordu adeta karanlık

kan revan içnde kalbim şimdi gözlerim sadece gözlerini istemişti bir acı saplandı bedenime, kalbime ilişti biliyor musun bu eller neler dilemişti? vazgeçmek kolay olmasa gerek sözünden ya umursamazsam düşer miyim gözünden? aşkımı versem sana külçe külçe özümden hiç birşey eksilmez bedenimin közünden son kalem tutuşum belki hayata hayat dediğim, herşey şimdi aslında herşey diyorum rabbim, senin kuluna ve ne zaman geleceğimi bilmiyorum aklına son diyorum çünkü son bu defa zor artık bu aklık bu kara şerefim aşkıma yenik düşmüş olsada elde ne var? sadece bir umut galiba ama gerçekten son bu defa

seni ben yoruyorsam eğer;
varlığımın sevgisi çokmuş meğer;
o zaman sevgi bahçesine aşk eker;
yok olduğu zaman bedenim,ruhum ekinleri biçer.
herşeyini verdiğin gün bana;
yada daha çok bağlandığım zaman sana

hayat akıp giderken avuçlarımdan
bir kar tanesi çığ olur gözlerimde
ve sen gelirsin aklıma,herşeyinle sen
ve inadına sevginin bu kadar acımazlığına rağmen
hayalin canlanır gözlerimde.

Yokluğun kadar hissediyorum varlığını
Beni hissettiğin kadar yoruluyorum seni sevmekten
soğukluğun söndürdükçe yürek yangınımı,
sözlerin şah çekmeden mat ettikçe beynimi,
Çırpındıkça batarken umursamazlığının denizinde
Sonunu görüyorum başlayamadığım sevdanın