Katrei Feryad Şiiri - Ahmet Komşul

Bir lahza katrei feryadıma kulak ver
Ta derinden deruni bir ahın hezeyanını duyarsın
Bin mihnetle dile geldiğin o anı
Kanla boyarsın sonra inandırırsın zamanı
Gelse de gelmese de bekler yürek en sıcak iklimleri
Her birinde yılları nakşeder arta kalan nefesleri
Sonra bir an gelir takatim el vermez beyhude bekleyişlere
Ve salıverir özgürlüğe sana düşen düşlere
Korkma yıllar saklandı saklı duygularımın içinde
O nadide gülleri derledi saçlarının telinde
Sükuti hayale uğradı bir avuç bekleyiş içinde
Kanayan yaralara tuz basmak kadar zor hasret rüzgârı
Sanki yokluğuna koymuş tüm kozlarını
Kurşuni bir sessizliğin eşiğinde,
Yalvaran gözleri duymadın mı? biçare karanlıkları
Her sabah kapı kapı dolaşır dilfikâr sesi
Bir nara gibi sokulur yüreğime nefesi
Soludukça hasretin intizar ağır bana
Ne olur yüzün göster, bunu çok görme bana