Katre katre ekledim ömrümü
En acıyan boğumlarından.
Pusuda bekledim,
öldürebilir miyim diye,
en sabi çığlıklarımı.
Vazgeçtim sevda vurgunu
yüreğimi taşımaktan.
Bağladım köşebaşındaki,
talan evin bahçesine.
Kımıldamasın istedim.
Kırıkları batmasın ciğerime.
Suskunluk yakışıyor ruhuma.
hatta alışıyorum.
Sığınaklarım çok güvenli.
Gün ışığı görmeyen tenim,
daha bir berrak.
Gül kokusu yayılan nefesini,
hatırlamamaya yemin ettim.
Güneş ne tarafa daha aydınlık,
Unutmuş gibiyim.
Hafızam bana ihanette.
Buna rağmen rüyalarımda,
Senli renkler çok belirgin.
Ne biçim bir yaşamak bu..?
Savrulmak, talan bir memleketin coğrafyasında.
Sam rüzgarlarına hasret gibi
Bir umarsız beklemedeyim.
Çağım bitmekte Gül 'üm
Ve ben hala,
Zannediyorum ki; ölümsüzüm.
Gülgün Özel
#inci
13 /10/2017
Kayıt Tarihi : 12.12.2018 23:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
