Katre-i Hayat Şiiri - Cengiz Akdag

İstanbul boğazında,
bir vapurda,
ruhun kainata açılan
penceresinden,
ufuk temaşasında...
hayat,bir katre suda gizli...
sen,hakikat sandığını,
fani dudaklarında zikrederken,
güneş tecelli eder katrede,
sonsuzluğu kucaklayarak...
mezarlarını sırtlayarak giden
ceset kumkumasında,
her an yeniden yaratılışın gizemi,
tazelenmek alabildiğine özgürce...
sen şimdi martıları kıskan,
Aşk kanat çırparken omuzlarında...
su secdesindeki bir balıkta
ara manayı,
yüzü suyu hürmetine...
Aşkı bir katre suda bildi balık
o bilmese de
aşkı suya yazdı Halık
her yudumda kavuşmaktı sonsuza...
değilmi dir Aşk?
Aşkı yaradana,
bir secde mesafesinde...
fanilik mateminde,
Katre-i hayat!

I.
Kopar kıyametim
anlık bir kalp sektesinde
kılınır namazım
menzilim mezar
çürüyen cesetim
böceklere emanet
şimdi yeşerecek bir tohumum
içinde saklı sırr-ı hilkat
bitmez hesabım
uzak değil ahiret
veremem hesabı
olmazsa rahmet
yine de bitmez
içimdeki sonsuza davet
razı değilim yokluğa
ihsan eyle kuluna
Katre-i hayat!

II.

Marifetten muhabbet
meclisine yol ararken
kendini sokan bir akrep
misali kıvranır,
kısır döngüde insanlığım...
fanilikle boyalı hayallerim,
hilkat sırrına mübtela benliğim,
bu muammayı taşımaz cesetim,
ya bir de sonsuzu arayan ruhum,
sessiz bir ah çeken kalbim,
Ah ki ne Ah
Ölesiye Aşk
Bir yudum Katre-i Hayat!

III.

Bir değil,bin bir bende günahlar
bilirim bir sen anlarsın halden
dibi delik gemiyle bu kadar
Yarab! yarat beni yeni baştan (: Klişe ama bir hakikatı da var: continuous creation)

İnler kainat Allahu Ekber
kulun senden medet umar heyhat
sığınacak bana kapı göster
ihsan et sonsuz Katre-i Hayat!