Elini sürdüğün yerde şakayıklar biterdi;
Kuş gibi hafif hissettirirdi kendimi bana.
Yokuş aşağı yuvarlanmak gibi bir histi; seni sevmek.
Büyüsüne kapılmaktan kendimi alamazdım, uçarı acılarının
Bir kahraman arardım masallarında, ama nafile.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta