Dağlıyor...
Kanatıyor...
Sızlatıyor...
Acıtıyor,
Tüm benliğimi hatıraların,
Zihnimde silüetini resmediyor her detay!..
Sonsuzluktun hani?!
Bak tükeniyormuşsun, kül oluyormuşsun sende,
Candan çıkmadan.
Öyle ki,
İrkildi bakakaldı, selam dururcasına adeta...
Bilge 'sedir' ağacının kökleri,
Savrulmuş ruhuma...
Susadığı aslında ne biliyor musun?
Gözyaşının her zerremi yakışı...
Oysa ki kızıla çalmıştı kuytuluklarda nefsimiz,
Tensel değil tinsel sarmaş dolaştı bakışlarımız.
Yağmurlara salınmıştı aşkımız,
Göç ediyordu içimdeki 'mavi kuş' gibi,
Gökyüzü rengi kanatlarıyla,
Ta okyanusa mavi yeşil düşlere,
Özgürlüğü kokladığı her rüzgara...
Farkında mısın bilmem ama?
Zemherideki beyaz bir zambak gibisin!
Halen.....
C.K
17.07.2022
Ankara
Kayıt Tarihi : 8.9.2023 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair ile aşık olduğu insan arasında geçen bir konuşmada sevdiğine en son ne zaman mutlu oldun diye sorar, kendisine manevi olarak benzeyen birisinden aldığı cevapla irkilmiştir. Sevdiği insan ise en son 6 yaşında mutlu hissediyordum, diye cevap verir. İkisi de gözyaşlarını tutamazlar. C.K o günden sonra aşık olduğu kişinin her doğum gününde geçmişte akan mısralarla sevdiği tam 6 yaşına gelinceye kadar zaman tünelinde 2023 yılından başlayarak geçmişe yolculuk yapar ve 26 adet şiir yazar. Eser de bu şiirlerden ikincisidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!