Katran Karası Gecelerde Şiiri - Ahmet Şadi

Katran Karası Gecelerde
Katran karası gecelerden,
Damla damla acılar dökülüyor içime,
Yalnızlık kuşatmış beni çepe çevre,
Yağmurcasına yağıp gökten yalnızlık,
Doluyor toprak misali gönlüme,
Islanmış hayaller seriyorum hasretin güneşlerine,
Katlayıp dürüyorum koyuyorum,
Kalbimin en derin yerine,
Kuytu bir köşesine,

Katran karası gecelerden,
Yalnızlık depremleri düşüyor içime,
Hayal dünyam düşlerim enkaza bürünüyor,
Umutlarım hülyalarım can çekişiyor,
Bir enkazın içinde,
Bir umut bir ışık bekliyor,
Ses veren sesimi duyan yokmu diye,,,,,,,

Katran karası gecelerden,
Bir ışık düşürüyor hayalin gönlüme,
Ay parçası güzel yüzün,
Umutlarım hayatla ölüm arası bir çizgide,
Yalnızlığın enkazından çıkarılıyor,
Düşlerim ise acil müdahelelerde,
Bu enkazı kim dirilte bilirki söyle,,,
Bunun sırrı ellerinden tutup bakarak gözlerine,
Sana seni seviyorum diyebilmekte,
Sarılıp boynuna kokunu içime çekebilmekte,

Bilmiyorum kaç kez depremlerde kalacağım,
Sensiz gecelerde,
Kaç kez hülyalarım umutlarım,
Kalacak göçüklerde,
Ne yalnızlık acıtacak içimi ne hasretin yakacak,
Bu sensiz enkaz gönül**** dirilecek
Kavuştuğumuz gün seninle.