Katran Karası Acı Tren ve Ben

Gece karanlığı çökmüş yolum üstüne
Yürürde eve gitsem neye fayda yahut kime
Gökmavisi koyu olmuş tepemde
İçinde gözkırpanlar var sessizce
Kime anlatsam ki şimdi
Bu derin manzaradaki hüznümden geçen acı ve kara treni
İçinde türlü yolcular mı var
Yok
Aslına bakacak olursan bir yolum bile yok
Bu tren ki içimden acı sesle geçen katran karası tren
Ağırlığı altında kaç gece ezildiğimi ah birde sen bilsen
Cümbüşlere bulanmış millete bakakalırım sessizden
İçinde bir ben
Ve zaten başkada yolcusu yok ki binen

Katran karası acı tren ve ben
Yüreğimin içinden her dem bir o dur geçen
Ben ve katran karası acı tren
Neden yolcusu hep benim, yokmu ki hiç binen