Yüreğim katran karası,
Yaşandıkça acılar balçıklanır,
Balçıklandıkça çöker içimde,
Yaşama sevincime kara perdeler..
Yüreğim katran karası,
Yaşlandıkça yıllar eteğime sarılır,
Aldandıkça hayatın gizlerine,
Gözlerime iner kara perdeler...
Yüreğim katran karası,
Haksızlıklar yaşama hakkımı erteler,
Umut dolu hayallerimi,
Ümitsizce çöken karanlıklar gölgeler..
Her kötü batan güneşin ardından,
Yüreğim katran karasına döner,
Doğacak güzellikler sabırla,
Bir bir farkedilmeyi bekler..
Her gün yüreğim yeniden katran karasına bürünür,
Yaşama sevincim güneşin ardında söner..
Sevgi dediğim şey,
Karanlık bir denizde küçük büyülü fener..
Yüreğim her sevgisizlikte katran karasına bürünür,
Yeniden doğmak üzere gelecek güneş,
Hergün mor ufukta yeniden görünür,
Kötülükler pervasızca yeryüzünde salınır..
Katran karası uzanır sonsuza,
Silemez onu yerleştiği yerden,
Kahraman cesareti bile olsa hiçbir nefer,
Yüreğimde katran karası karanlık şimdi gördüğüm her yer..
Kayıt Tarihi : 26.7.2007 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç bir şey sonsuza dek sürmüyor ama yaşananlar bir şekilde belimize takılıp bizimle yola devam ediyor.Bizi dönüştürdüğü şeyler de oluyor bazen yaşadıklarımızın..Ama herşey geçiyor zaman gibi zamana uyup kendince...
insanın yüreği nasılsa gördükleri de öyledir evet
kutlarım güzeldi...
TÜM YORUMLAR (1)