Katran Karası Şiiri - Döndü Dülger

KATRAN KARASI...
Sevdan hem tükenmez bir güç,
Hem de çaresizliğin en âlâsı.
Aşkın hem yüreğimin yaşadığı tek sır dünyası,
Hem de iki ucu yanık katran karası.
Seni özlemek hem hayatın anlamı,
Hem de kahrolası bir gönül sancısı.
Şimdi konuşma sırası sende!
Gün geçtikçe büyüyen bu tutku,
Bende ki devleşen bu duygu,
Hiç mi zaman aşımına uğramayacak?
Azalmadan mı benimle toprağa karışacak?
Hasretin baskını benden,
Ne zaman uzak duracak?
Her saat başı yoklayan hazan yeli,
Ne zaman dinginliğe ulaşacak?
Döndü Dülger