Siyaha dönük yüzüm, iki parmağım arasında hüzün
şimdi bilmem kaçıncı kattan aşağı ilişiyor gözüm
saçlarının rengi beliriyor parmak uçlarımda
içime çektikçe beliriyorsun, yoksa hâlim harap
elli gram daha tütün içeyim diyorum, o da bana yasak
çaresizce ellerimi çenemde birleştirip izliyorum bu beton bozmasını
ve sokak lambası çatırdıyor, elektrikler yine kesik
geceler hüznümü pekiştiriyor, bu saatlerde sevilmiyor bu şehir
uzun uzun korna çalıyorlar, saat gecenin üçü, bu acele neden
diye sormadan atlayıp hayatın üzerine çullanmak da geçmiyor değil içimden.
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!