Katmerli Yalnızlıklar... Şiiri - Mustafa ...

utanç duvarlarının ardında
gizli...
büyüdükçe büyüyen,
akıl almaz,
onulmaz dil yarası...
bir güz mevsiminde kayboldu her şey,
bu da mı gelecekti başa,kahretsin! ...
beynimi kemiren umarsız düşünceler,
bulutumsu yalnızlık,
denize çalar mavi,
sarışın pembe,
ziftî kara...
derin,
kokuşmuş,bayat,
onulmaz bir yarayla arkadaş
ve kan kırmızısı bir hayat...
yaşamak emeğin sırtında,
alın terinde fukaranın
kahrediyor beni,
kahrolası! ...
bu bencillikler,
bu çark,
bu uçurum,
bu eşitsizliklerin arasındaki fark...
hele bir şey yapamamak da
cabası...