Katlimin Maşasıyım Şiiri - Ayfer Sude Şirin

Bu şiirin ana teması, içsel çatışma, pişmanlık ve suçluluk duygusunun derinliği üzerine kurulmuş. Şiirde, bir yandan içsel bir çocuk var, ki bu çocuk hem kırılgan, hem de bir tür suçluluk hissiyle boğulmuş. Diğer yandan, şiir boyunca kendini duygusal olarak izole etme, bir anlamda “dışarıya” karşı duyarsızlaşma çabası var. Bu içsel çatışmanın en belirgin yönü, dışarıda bir şekilde bu çocuğu “koruma” ya da “iyileştirme” arzusunun olmasına rağmen, kişi bunu yapmıyor ve sonunda o çocuğun gözlerindeki nefreti fark ediyor. Çocuğun gözlerindeki “her katilin tekrar olay yerine dönme” ifadesi de, bir tür tekrar eden hata ya da suçluluk duygusunun sembolü gibi. Yani, bir şeyi değiştirmemek, tekrar etmek, hatta bunun içinde boğulmak. Ana tema, sevgi ve koruma arzusunun, suçluluk ve pişmanlıkla birleştiği, bir tür içsel ceza çarkında sıkışmışlık duygusu. Özellikle “sana bundan sonra seni koruyacağım diyemedim” ifadesi, aslında bir şeyin farkında olsan da bunu düzeltme ya da iyileştirme gücüne sahip olamama duygusunun vurgusu.