Katlim Caizdir.. Şiiri - Sevilay Yücedağ

Namluya sürülmüş son mermiydi sözlerin
Katlim caizdi benim sevmiştim seni
Yaşam sendin ölüm yine sen
İşte bu yüzden titremedi elin
Tutulmadı dilin bastın tetiğe
Çünkü biliyordun kolay ölürdüm ben..

Marifetinin şafağıyla aydınlansın yüzün
Hadi sevin yaktım tüm mavileri
Elde avuçta kalan bu son kırmızı
İnceldiği yerden kopsun diye su
Sustuğum dilde çığlık çığlığa kafiye taşıyacak
Her iklimde aklına acılar saplanan Dicle’ye..

Alnının akına döğme güller işler güzelin
Mutluluk bir sofrada aşk o sofrada bakar yüzüne
Kıskanmadım,dilemedim aşını ekmeğini suyunu
En eski çingenelikti benim ki
Sevgi dilenciliği
Ama sen sırtının resmine revan ettin beni..

Beyaz bir aklığın içinden boy vermeden kardelen
Çarmıha çakıldı bedenim gülüşüm kurşunlandı
Çınladı mı kulağın ürperdimi sol yanın
Alkış tutsun günahıma
Köşebaşlarını kesip kaldırımlarda gezen masumiyet
Kurtardım seni kendimden
Gül oynasın saz dinlesin bundan sonra
Bedeli bedenime çakılan saklı sevdandı
Ben çarmıhımla gidiyorum Meryem diyârlarına..

Bak artık
Sana dair hiçbir cümleyi örgütlemiyor kalemim
Gülüp geçtiğin satırlar kesmeyecek yolunu
Hiçbir anlam yüklemiyor yüreğim
Yok saydığın bu aşka
Gözaltında tuttuğunu sandığım
Tüm şiirleri kundakladım
Demli bir oh çek şimdi ahlarımın üstüne
Ben sustum hangi savunman kurtaracak beni..