Bir pazar yerinde,
bir gar önünde,
bir sınır köyünde…
Patladı bombalar,
parçalandı çocuk ayakkabıları.
Suruç’ta umut şarkıları söylenirken,
gök delinip kara yağmur indi.
Katliamın külleri daha soğumadan
tutuklama listeleri hazırlandı;
elleri kelepçelenenler,
fail değil, hayal kuranlardı.
Asker cenazeleri düştü yollara,
ama mermiyi sıkan el
hep karanlıkta saklı kaldı.
Birileri İŞİD dedi,
birileri PKK,
ama en çok devletin
soğuk gölgesi işaret edildi.
Her patlamada kitleler sindirildi,
her kan gölünde umut boğulmak istendi.
Umutsuz bırakılan,
korkuyla kuşatılan yığınlar
“güçlü iktidar” masalına sığınmaya zorlandı.
Katliamlar böylece
yalnızca can almadı,
bir halkın umuduna,
geleceğine,
özgürlüğüne de pusu kurdu.
Ama bilinsin:
pusu kurulan her hayal,
bir gün milyonların öfkesiyle uyanır.
Ve o gün, katliamların gölgesinden
halkın güneşi doğar!
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 12:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!