Katliam (osetya) Şiiri - Ali Gençay

Korktu çocuk küçücük elleriyle gizledi yüzünü
Sessizce sızdı yaşlar ağlamaktan gözleri büyüdü

Uzattı ellerini değmedi gece ne kadar büyüktü
Umutlar saman alevi ne zaman yandı ve söndü

Düştü ateş yanı başına her yan aleve büründü
Bilmediğiydi ölüm,vahşet büyüklerle büyüdü

Birinin isteği özgürlük diğerleri üzerine yürüdü
Yıkıldı yuva hırslarıyla her yanı feryat bürüdü

Gazetelere yansıyan katilin hayasız pis gülüşü
Kucağında bir ten,bebek ölümün soğuk yüzü

Yazıklar olsun hepinize kinim daha da büyüdü
Yıkılsın düzeniniz zaten yalandı şimdi görüldü

Dokunun onlara, göreceksiniz ne kadar yalanlar
Gülüşler sahte,sahte kahkaha hepsi canavarlar